Ustawa o podatku dochodowym


Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje ustawa z dnia 15 lutego 1992 r.

Ustawa o podatku dochodowym

Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. Zgodnie z zapisami zawartymi w ustawie podatnikami podatku dochodowego są: - osoby prawne - jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej , z wyjątkiem spółek nie mających osobowości prawnej - podatkowe grupy kapitałowe składające się z co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną - spółki niemające osobowości prawnej działające lub mające zarząd w innym państwie, jednakże w świetle prawa danego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają opodatkowaniu swoich dochodów


Ustawa wymienia ponadto inne podmioty zwolnione np. NBP, jednostki budżetowe. Dochody pochodzące z dywidend również podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, muszą jednak spełniać określone w ustawie warunki. Niżej wymienione przychody nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem: - przychody z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej - przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach - przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy - przychodów armatorów opodatkowanych podatkiem tonażowym


Według zamysłu ustawodawcy przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów. Dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania. Jeśli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, to wówczas różnica jest stratą. Jeżeli podatnik poniósł stratę, to w najbliższych 5 latach może obniżyć dochód o wysokość tej straty – nie więcej jednak jak do 50 % tej straty.


Przychodami podatkowymi są nie tylko otrzymane kwoty pieniężne, ale również inne wartości np. różnice kursowe, wartości nieodpłatne otrzymanych rzeczy lub inne świadczenia. Natomiast przychód do opodatkowania powstaje wydania rzeczy lub wykonania usługi.